این محصول برای غربالگری سریع نمونه های ترشح چشمی و بینی گربه PET برای حضور تبخال گربه و آنتی ژن های گربه گربه استفاده می شود و می تواند به عنوان کمک در تشخیص تبخال گربه و عفونتهای قلع و قمع قلفی استفاده شود.
عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی در گربه ها در گربه ها شایع است ، و تبخال گربه و کپی ویروس گربه دو دلیل اصلی عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی (URIS) هستند. عفونت های دوگانه با این ویروس ها غیر معمول نیستند.
تبخال فلین نوع 1 متعلق به خانواده Herpesviridae ، زیر خانواده تبخال در جنس Varicella است. این می تواند باعث رینوتراشیت ویروسی در گربه های جوان شود. علائم بالینی اولیه شامل افسردگی ، عطسه و سرفه ، و به دنبال آن فتوفوبیا ، ملتحمه ، افزایش سریع دمای بدن ، عطسه پاروکسیسمال ، سرفه تراشه عمیق و زخم بر روی زبان و آرواره های فوقانی اغلب دیده می شود. اگر یک عفونت ثانویه باکتریایی وجود داشته باشد ، ترشحات چشمی و بینی ظاهری شبیه به PUS دارند. در عفونت های مزمن ، سینوزیت مزمن ، کراتیت اولسراتیو و چشم پزشکی ممکن است ایجاد شود. عفونت در بچه گربه های جوان ممکن است منجر به ملتحمه شدید شود ، و کراتیت اولسراتیو در نهایت ممکن است منجر به چشم پزشکی و نابینایی شود. عفونت حاد ، با علائم 10 تا 14 روز ، میزان مرگ و میر کم در گربه های بالغ دارد ، در حالی که می تواند در بچه گربه ها 20 تا 30 درصد باشد. هنگامی که عفونت در دستگاه تنفسی فوقانی محدود می شود ، اغلب به آن به عنوان رینوتراشیت ویروسی (FVR) گفته می شود. هنگامی که ویروس ویروس تر است ، پنومونی می تواند رخ دهد ، با پریشانی تنفسی و رایل های خشک یا مرطوب در ریه ها ، و بچه گربه های زیر سه ماه می توانند از ذات الریه جان خود را از دست دهند.
بیماری فلفل کپیروس یک عفونت تنفسی ویروسی از گربه ها است که در درجه اول توسط علائم تنفسی فوقانی ، یعنی افسردگی ، پلاسما و رینوره مخاطی ، ملتحمه ، استوماتیت ، تراشهیت و برونشیت ، همراه با تب و تابش دوپازیک ، بیماری شایع در گربه است. ، با عوارض بالا و مرگ و میر کم. دوره جوجه کشی پس از عفونت 3 ~ 2 روز است و تب اولیه 40.5 ~ 39.5 درجه سانتیگراد است. شدت علائم با توجه به حدت ویروس آلوده متفاوت است. زخم های خوراکی برجسته ترین ویژگی هستند ، زخم های دهان در اطراف زبان آشکار هستند و کام سخت ، شکاف پالاتال ، زخم های بزرگ و هیپرپلازی گرانول ظاهر می شوند و گربه های بیمار در خوردن مشکل دارند. گربه های بیمار دارای روحیه ضعیفی ، عطسه ، افزایش ترشحات خوراکی و بینی ، بزاق ، ترشحات چشمی و بینی به عنوان پلاسما شروع می شوند و پس از 4-5 روز ، التهاب قرنیه ، کمرویی و نابینایی کور می شوند. عفونت کوپریپویروس بدون عفونت های ثانویه ویروسی و باکتریایی دیگر ، که بیشتر آنها می توانند پس از 10 ~ 7 روز تحمل و بازیابی شوند ، که اغلب گربه های ویروسی می شوند.
از نظر بالینی تمایز بین تبخال گربه و عفونت های قلیایی کوپریپویروس دشوار است. هر دو ویروس را می توان با جداسازی ویروس از سواب های oropharyngeal یا ملتحمه با استفاده از رده های سلولی گربه جدا کرد. از طرف دیگر ، ایمونوفلورسانس برای تشخیص آنتی ژن های خاص ویروسی و سنجش خنثی سازی ویروس برای تشخیص قدرت آنتی بادی در نمونه های سرم استفاده می شود. انواع روشهای PCR نیز می تواند برای تشخیص ویروس ها استفاده شود. استفاده فعلی از ایمونوکروماتوگرافی لاتکس برای تشخیص عوامل بیماری زا اجازه می دهد تا غربالگری سریع برای عفونت های مشکوک به تبخال گربه و عفونت های کوپریپوکسی ویروس گربه ، که تشخیص زودرس و درمان بیماری های گربه را تسهیل می کند.